کارمند را چه به فضای مجازی؟!+صوت

267 این ‌طور نیست که مرگ پوسیدن باشد، مرگ آخر خط باشد، این حرف از حرف های آسمانی قرآن است؛ یعنی شما در کتاب های فلاسفه و حکما و شرق و غرب عالم بگردید، این حرف را پیدا نمی کنید، این حرف را فقط انبیا آوردند که انسان مرگ را می‌میراند، نه بمیرد. هیچ فیلسوفی این حرف را نگفته، هیچ حکیمی این حرف را نگفته، همه می گویند مرگ آخر خط است، آخر راه است؛ اما دین آورده، حرف وجود مبارک ابراهیم و عیسی مسیح و موسای کلیم(علیهم السلام) همین است که انسان مرگ را می‌میراند. ما یک دشمن داریم که آن مرگ است؛ در این مصاف و درگیری، ما او را چماله و مچاله می‌کنیم، زیر پای خود له می‌کنیم، از آن عبور می‌کنیم و وارد صحنه برزخ می‌شویم؛ آنجا ما هستیم و مرگ نیست، وارد ساهره قیامت می‌شویم که آنجا ما هستیم و مرگ نیست ـ ان‌شاء‌الله ـ وارد بهشت می‌شویم، آنجا ما هستیم و مرگ نیست «إِلاَّ مَوْتَتَنَا الْأُولَی» (*) تمام شد و رفت. پس ما مرگ را اماته می‌کنیم. فرمود ای پیامبر! تو یک چنین صحنه‌ای در پیش داری؛ آن وقت صحنه محاکمه است، مگر می‌شود انسان در این عالَم منظّم، هر کاری کرد، کرده باشد و حساب و کتابی نباشد؟! این ‌طور نیست. فرمود تو هم می‌میری، آنها هم می‌میرند، وارد صحنه محاکمه می‌شوید.          درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/ جلسه 27 تفسیر سوره مبارکه «زمر»، آیات 27 الی 34 پی نوشت: *- سوره دخان، آیه 35 مطلب مرتبط قبلی: مرگ را می میرانیم و برای ابد زنده ایم متن کامل جلسه - صوت کامل جلسه صوت تلگرام - متن تلگرام لینک در وبلاگ کشکول حکمت های قرآنی کارمند را چه به فضای مجازی؟!+صوت...

268 چند گروه اهل نجات هستند: آنها که صادق هستند، حرف صِدق آوردند، فِعل صدق آوردند «جاءَ بِالصِّدْقِ». چقدر این کتاب شیرین است! نفرمود، کسی که در دنیا کار خوب کند، کسی که در دنیا ایمان بیاورد، در هیچ جای قرآن شما ندارید که «مَن فَعل الحَسنة»؛ نه خیر! انسان باید آن عُرضه را داشته باشد که بتواند این کار را به همراه ببرد، «جاءَ بِالصِّدْقِ»، «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ». یعنی این دو روز در دست او نقد باشد؛ اگر یک کار خوبی کرد، بعد این وسط ها ریخت، مثلاً ریا کرد، یا ربا انجام داد، یا انحراف پیدا کرد، بعد کجروی نمود و به عاقبت بد دچار شد، این دیگر «جاءَ بِالصِّدْقِ» نیست، این «فَعَل الصِّدق» است. آن قدر باید صادق باشد و این کار خوب را با اعتقاد کرده باشد که در دست او باشد. در صحنه قیامت نمی‌گویند تو در دنیا کار خوبی کردی، می‌گویند چه آوردی؟! خدا نفرمود اگر کسی در دنیا کار خوب بکند ما ده برابر می‌دهیم، فرمود «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ» کسی [که کار خوب در] در دست او باشد؛ حالا اگر کسی قبلاً کار خوب کرد، بعد آمد و منحرف شد و اوضاع را به هم زد، به او پاداش نمی‌دهند. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ» در آن آیات دیگر هم هست؛ «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ» هم در این آیه هست، اینها باید در دستش باشد، باید کاملاً این را حفظ کند؛ همان طور که اگر کسی گوهری دارد آن را حفظ می‌کند، این کارهای خیر هم امانت است، باید حفظ ‌کند، چون حفظ می‌کند، در صحنه قیامت در دست او است. فرمود «وَ الَّذی جاءَ بِالصِّدْقِ» نجات پیدا می‌کند.          درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/ جلسه 27 تفسیر سوره مبارکه «زمر»، آیات 27 الی 34 مطلب مرتبط قبلی: در قیامت هم معیار حال فعلی افراد است کارمند را چه به فضای مجازی؟!+صوت...